www.yeni-htmlkodlar.tr.gg , En yeni html kodları burada , Döviz Kuru Kodları Hava Durumu Kodları Haber Kodları
html hakkinda
| HTML HAKKINDA |
Html'e Giriş Hypertext Markup Language (HTML) belgelerin birbirlerine nasıl bağlanacaklarını ve belge içindeki metin ve resimlerin nasıl yerleşeceklerini belirleyen ve etiket (tag) denilen kod parçalarından oluşan bir sistemdir. Belgeleri birbirlerine bağlamak için kullanılan Hypertext'ler oldukça güçlüdürler. Internet üzerinde yaşayan World Wide Web (Kısaca WWW ya da Web), HTML sisteminin arkasında etkileşimli, çok platformlu, multimedia ve client/server uygulamaları yaratmak için kullanılır. Web, formatlı metinler, ses ve resimlerden oluşan "yaşayan" belgelerden oluşur. Bu belgeler Webspace denen alanları oluşturur. Bir webspace tipik olarak,home page etrafında biriken linkli sayfalardan oluşur. Bu linkler webspace içinden bir iç adres ya da dış kaynaklı bir adres olabilir. Bir home page ise bilgi paylaşımını sağlamak için kullanılan bir sanal buluşma ortamı durumundadır. Aslında HTML bir programlama dili değildir. Programlama dili, bir seri prosedür ve açıklamadan oluşur ve genelde dış bir veriye ulaşmayı amaçlar. Bir HTML belgesi ise, başlı başına verinin kendisidir. HTML veriler içine yerleştirilen "tag" parçaları, metnin, dolayısıyla belgenin, okuyan tarayıcı (browser)tarafından verileri nasıl işleyeneceğini belirler. Geleneksel yayıncılıkta, yazar içeriği editöre verir ve editör bu içeriği düzenleyerek, basım için hazırlar. En son işlem olarak belge basılır. Bu işlem Web ve HTML yardımı ile yazar ve editör aynı kişidir ve oluşturulan belgeler Web server üzerinden yayınlanır. Bir başka fark, yapılan iş okuyuculara dağıtılmaz,okuyucular tarafından ziyaret edilir. Yaratılan belgeler okuyucunun tarayıcısında, bilgisayarın ortamına göre ve yaratıcının istediği şekilde görüntülenir. Teknik olarak HTML, Standard Generalized Markup Language (SGML) Document Type Definition (DTD) olarak tanımlanır. SGML ilk olarak IBM tarafından 1960'ların sonlarında, değişik bilgisayar ortamlarında belge taşıma sorununa çözüm olarak GML (General Markup Language) olarak geliştirilmiştir. Zaman içinde GML, SGML olarak International Standards Organization (ISO) tarafından standart haline getirildi. (Referans numarası: ISO8879:1986) Bir SGML belgesi üç ana parçaadan oluşur. İlk parça, tag ile normal metni birbirlerinden ayırmak için hangi karakter setinin kullanılacağını tanımlar. İkinci parça, etiketlerin uygun olarak kullanılacağı belge tipini tanımlar. Üçüncü parça ise, belgenin asıl metnini ve işaret etiketlerini içerir. Bu üç parçanın hepsiaynı fiziksel dosya içinde olmak zorundadırlar. Bütün HTML tarayıcıları aynı SGML karakter setini ve belge tipini kabul ederler, böylece kullanıcı yalnız metin içeriğini düşünür. Bütün HTML etiketleri "<" ve ">" işaretleri arasına yazılır. Bazıları tek olarak kullanılır, <P> gibi, bazıları ise açma-kapama olarak kullanılırlar,>B>Dikkat! >/B>gibi. Dikkat etmeniz gereken nokta: Bütün başlama kodları "<" ve ">" işaretleri arasında, bitirme kodları da "</" ve ">" işaretleri arasında olmalıdır. Bunların eksik yazılması, sayfanın biçimsiz görünmesine neden olur Örnek; <TITLE> Ornek Web Sayfasi </TITLE> <option>Seçiminizi Yapın: </option> HTML kodlarını görebilmek için Internet Explorer'da View menüsünden Source (Görünüm/Kaynak) menüsünü tıklayın. Acılan Txt dosyasında (Not Defteri) HTLM kodlarını görebilirsiniz. Dosya/Farklı Kaydet.. menüsünden .htm veya .html uzantılı olarak HTML dosyası yaratabilirsiniz. URL (Uniform Resource Locator) URL (Uniform Resource Locator) nedir? Bir URL (Uniform Resource Locator) üç bilgi parçasından oluşan ve Internet üzerindeki herhangi birşeyi tanımlamak için kullanılır. İlk parça ftp, Gopher,http, mailto, news ya da wais değerlerinden birini alır ve server üzerindeki belli nesne tipine erişmek için kullanılır. İkinci bölüm, kaynağın adresidir. Üçüncü ve son bölüm ise, kaynağın tam yolunu verir. Bir örnek vermek gerekirse, Microsoft Web server'inin URL'i; http://www.microsoft.com URL şemaları ve açılımları * ftp File Transfer Protocol * gopher Gopher Protocol * http Hypertext Transfer Protocol * mailto Email * news Net News Transport Protocol * wais Wide Area Information Protocol Tarayıcılar yalnız WWW sayfalarını görüntülemek için kullanılmaz, Internet Explorer ve Netscape tarayıcıları bu URL şemalarından çoğuna doğrudan bağlantı kurabilir. Gopher server ve WAIS veritabanlarına bağlantılara uygun olmalarına rağmen, FTP bağlantılarında, özellikle sıkıştırılmış dosyalarla çalışırken sorun çıkartabilirler. URL şemaları, iki nokta üstüste ":" kullanılarak diğer metinden ayrılır. Eğer iki nokta üstüste işaretinden sonra, taksim işareti "//" varsa, WWW, FTP ya da GOPHER üzerinden dosyalara ulaşılacağını anlatır. (http://www.microsoft.com, mailto:president-**-whitehouse.gov) Bazı durumlarda FTP adreslerine girebilmek için, kullanıcı adı ve şifre belirtmek gerekebilir. Kullanıcı adı ve şifre içeren bir örnek; tp://username:password*--**domain.name/pub/ URL adresinin son bölümü kullanıcının istediği spesifik bilgiyi, e-mail adresini ya da istenen dosyanın tam yolunu gösterir. Bu bilgi adres bölümünden taksim işareti "/" ile ayrılırlar. Kullanıcı yalnız en üst düzeye erişecekse, genel olarak spesifik bir yol yazmasına gerek yoktur. Örnek: http://www.microsoft.com/pages/misc/whatsnew.htm http, bu adrese ulaşma için bir tarayıcı kullanılması gerektiğini belirtir. www.microsoft.com, Web server olarak kullanılan host makinadır. /pages/misc/whatsnew.htm ise, tarayıcının göstereceği dosyanın tam yoludur. Dikkat edilirse yol aynı DOS ortamında olduğu gibidir. /pages bir dizin, /misc bir alt dizin ve whatsnew.htm asıl dosyadır. Eğer bir FTP ya da Gopher adresi taksim işareti ile bitiyorsa, adresin bir dosyayı değil bir dizini gösterdiği anlaşılır. Eğer taksim işareti ile bitmiyorsa bir dosya ya da bir dizini gösteriyor olabilir. İstenen adrese gidene kadar ne olduğunu bilmenin bir yolu yoktur. Eğer istenen dosya Web server üzerinde yoksa server bu durum için bir default (Varsayılan) dosya gönderir. Karakter Veriler ve Özel Karakterler Karakter Veriler HTML elemanları arasında kalan karakterler, belgenin asıl metnini oluşturur. Bir HTML belgesi (HTML elemanları ve metin) "text/html" medya tipinin "charset" parametresi ile kodlanır. Bu spesifikasyon içinde, "charset" parametresinde kullanılabilecek değerler, "US-ASCII" ya da "ISO-8859-1" dir. ISO-8859-1, Latin-1 diye de bilinen ve içinde hemen bütün batı avrupa dillerini barındıran latin alfabesini içerir. Özel karakterler Bazı karakterler, HTML belgeleri içinde özel anlamlar içerebilirler. Aşağıdaki karakterler bir HTML belgesi içinde özel işlemleri belirtmek için kullanılmaması istendiğinde ya da bu karakterler kullanıcının kullanamayacağı bir durumda ise kullanılır. * Ekranda Görünen Adi Yazilis Açiklama * < < Küçüktür isareti * > > Büyüktür isareti * & & Ampersand * " quot " Çift tirnak isareti Web Sayfası Web Sayfası Nedir? HTML dili ile oluşturulan dosyalara Web sayfası denir. Web sayfaları HTML dosyaları olduğu için Internet Explorer gibi tarayıcılar tarafından görüntülenir. Bunu küçük bir örnekle açiklayalim : ExampleSimpleWebPage.htmlIndir Göster Gizle Kopar Satır Gizle Satır Göster <HTML> <BODY> <CENTER> <B> <FONT COLOR="#FF0000"> <FONT SIZE=+3>Ev Sayfama Hos Geldiniz</FONT> </FONT> </B> </CENTER> <BODY> </HTML> Web istemcileri ile gördüğümüz cicili-bicili sayfalar aslında, birtakım web sunucularında tutulan, HTML kodlarından (ayrıca diğer bazı yardımcı elemanlardan) ve vermek istediğimiz bilgilerden oluşan düz yazı (ASCII) dosyalar!!. Yukarıda ki kısımda görülen < > işaretleri arasındaki komutlar HTML belirteçleri, ya da HTML komutları olarak bilinir. HTML sayfaları <BODY> .... </BODY> arasına yazılan bilgiler/komutlarla (HTML kodu/kaynak programı) oluşturulur. Yukarıdaki örnekte, <CENTER>, <FONT>, <B> örnek HTML belirteçleri/komutlarıdır. HTML kodu içinde bırakılan boşlukların hiçbir önemi yoktur. Asıl olan, HTML belirteçleri ile verilen biçimlendirme ortamlarıdır. Asağıda, genel bir web sayfası formu görülmektedir : ExampleGeneralWebPage.htmlIndir Göster Gizle Kopar Satır Gizle Satır Göster <HTML> <HEAD> Bu alana, normal olarak web sayfasında görüntülenmeyen bilgiler yazılır. Bunlar; sayfa başlığı, anahtar kelime tanımlamaları ve sayfa içeriğinde kullanılankarakter bilgisi (dil, code page vb) vb. dir. </HEAD> Döküman genelinde öncelikle yüklenmesi istenen JavaScript, VBScript kodları da bu alana yazılabilir. <BODY> Bu alana, doğrudan web sayfasında görülen her türlü düzyazı, formatlama bilgileri, diger komutlar vb. yazılır. </BODY> </HTML> Netscape Navigator, Microsoft Internet Explorer, Mosaic, Lynx ve Opera gibi web istemcileri (tarayıcıları) ise bu HTML kodlarını yorumlayarak sonuçta web sayfalarının görünen biçimlerini oluştururlar. Döküman formatlama özellikleri düşünüldüğünde, HTML'yi bir kelime işlemci gibi düşünmek te olası. Ancak bir farkla : HTML her bilgisayar ortamında, her türlü web tarayıcısı ile hep benzer sayfa biçimleri oluşturur ve sunar. HTML'nin döküman formatlama (biçimleme) dışında sunduğu en önemli özelliklerden biri de dökümanlar içinde ve dökümanlar arası kurulabilecek bağlantılardır (link). Bu haliyle, dökümanlar arası gezinmek ve bilgiler arasında dolaşmak mümkün olur. Daha önce anlatıldığı gibi, web istemciniz ile bağlandıgınız sayfanın kaynak kodunu (yani HTML halini) istemcinizin "View" menüsü altındaki Page Source (Microsoft IE için sadece "Source") ile görebilirsiniz. Yani, Web istemcilerinizde gördüğünüz sevimli sayfalar aslında tamamen ASCII karakterlerden oluşan "metin dosyalarıdır". HTML'nin sağladığı bazı önemli özellikler şunlardır : * Web sayfalarındaki yazılara değişik formatlar verilebilir (koyu renk yazı, italik yazı, yazı ortalama, renk verme, değişik boyutlarda yazma gibi) * Tablo, Liste, Adres Alanı, sabit genişlikli yazı alanı vb gibi özel biçimler oluşturulabilir, * Web sayfalarında "frame" adı verilen, ve birbirleri ile ilişkilendirilebilen alt-kısımlar oluşturulabilir. * Değişik tipteki menü yapıları ile kullanıcının etkileşimli bir sekilde seçebileceği veri giriş sistemleri kullanilabilir, * Ses, grafik, animasyon gibi uygulamaların web sayfalarından çalıştırılabilmesi için gerekli ortamlar sağlanabilir, * Java, JavaScript, VB Script gibi programlama dilleri ile web içeriklerinin etkileşimli kullanımı için gerekli ortamları sağlar, * Sunucu tarafında çalışan CGI programları ile ve içeriklerinin etkileşimli kullanımını sağlar (şifre uygulamaları, sayaç uygulamaları vb gibi). * HTML standartları sürekli güncellenmektedir. Konu hakkında, http://www.w3.org adresinden daha ayrıntılı bilgi alınabilir. Şu anki mevcut standart HTML 3.2 (Eylül 1997). HTML 4.0 standartı üzerinde çalışılıyor. Internet erişimi olan herkesin bir web sayfasi olabilir. Web üzerinde gezinirken rastladiklariniza benzer sayfalar yapabilmeniz için ilk öncelikle bu sayfalari koyabileceginiz bir "web sunucusu" olmasi lazim. Bu sunucular, disardan insanlarin, netscape, msie vb gibi web istemcileri kullanarak ilgili sayfalari görmesini saglayan bilgisayarlardir ve bunlarin üzerlerinde çalisan özel sunucu programlar (httpd) vardir. Internet Servis Saglayici sirketlerin hemen hemen hepsi kullanicilarina kisisel web sayfasi hizmeti veriyorlar. Bu yüzden, internet erisiminiz varsa, muhtemelen, kendinize web sayfasi yapabilmeniz için artik hazirsiniz demektir. Web sayfalari sunucu bilgisayarda özel bazi dizinler altina konmali. Hangi dizin altina konulmasi gerektigini de servis saglayicinizdan ögrenmelisiniz. Ayrica, internet servis saglayicinizdan, disardan kisilerin sayfalariniza erisebilmesi için yazmalari gereken tam satirini da almalisiniz. Hazirladiginiz sayfalari Bazi servis saglayicilar hazirladiginiz sayfalari sizden e-posta ile isteyebilir ve kendileri web sunucusuna yerlestirebilirler. Web'de gezinmisseniz bilirsiniz. Sayfalara baglandiginizda, karsiniza oldukça degisik türden bilgi ve bu bilgileri size sunan sayfa elemanlari geliyor. Aslinda bu, web'in sagladigi en büyük özelliklerden birisi. Yani, birbirinden çok farkli türden bilgiye ayni platformda ve kompozit bir sekilde ulasmak!! HTML sayfalari, grafik, animasyon, film, müzik, arkaplan müzikleri gibi hergeçen gün artan oranlarda desteklenen bilesenler de içerirler. Bunun yaninda, kullanicilarin etkilesimli bir sekilde doldurabilecekleri formlar, kullanicinin yönlendirebilecegi ve içerigini degistirebilecegi dizaynlar (dinamik html) da içerir. web sayfalari yapisi ve web istemci teknolojisi, standart olmayan veri yapilarinin da web üzerindeki diger bilgilerle entegrasyonuna "plug-in" denilen yardimci programlar vasitasiyla izin verirler. HTML Genel Elemenalar HTML Belgesini Oluşturan Elemanlar Bir HTML belgesi içinde mutlaka olması gereken asıl çatıyı oluşturan üç tane temel eleman vardır. Bu üç eleman, standardı oluşturabilmek için gerekli olan tek HTML elemanları durumundadırlar. Bu üç eleman; * <HTML> ... </HTML> * <HEAD> ... </HEAD> * <BODY> ... </BODY> Prologue Identifiers Bu belirteçler, eklenen HTML belgesinin tipini belirler ve onun etiketi yerine geçer.HTML DTD (Document Type Definition) olarakta isimlendirilirler. Bir kaç örnek; <!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//IETF//DTD HTML//EN//3.0"> <!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//IETF//DTD HTML 3.0 Level 3//EN"> <!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//IETF//DTD HTML Strict//EN//3.0"> <HTML> ... </HTML> u eleman belgenin HTML elemanları içerdiğini anlatır. Hemen "Prologue Identifier" arkasından gelir ve bütün diğer elemanlarında içinde bulunduğu belgeyi sarar. Örnek bir HTML belgesi şöyle oluşturulmalıdır; <!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//IETF//DTD HTML 2.0//EN"> <HTML> Bütün elemanların da içinde bulunduğu belgenin gerisi burada. </HTML> Bu eleman içinde ancak <HEAD> ve <BODY> elemanları kullanılabilir. <HEAD> ... </HEAD> HTML belgesinin başlığı (Head), belgenin tarayıcıda görüntülenmesinde direk etkisi olmayan bir bilgidir. İçinde kullanılması gereken tek eleman <TITLE> elemanıdır. <HEAD> <TITLE> HTML belgesinn açıklaması </TITLE> </HEAD> Aşağıdaki elemanlar, <HEAD> elemanı ile ilişkisi olan elemanlardır. Kullanıldıklarında belgenin görüntüye getirilmesinde hiçbir doğrudan etkide bulunmayan bu elemanlar yalnızca kullanıcı bazında bilgi sunarlar. * <BASE> - HTML belgesinin Base adresini tanımlar. * <ISINDEX> - Belge içinde keyword ile arama yapılmasını olanaklı kılar. * <LINK> - Belgeler arasındaki ilişkileri tanımlar. * <NEXTID> - Unique (Tek) belge tanımlaması yaratır. * <TITLE> - Belgenin başlığını tanımlar. * ******> - Server/Client ayarları için belgenin bilgilerini tanımlar. <HEAD> elemanının içinde kullanılması gerekli olan tek eleman <TITLE> elemanıdır. <BASE...> Belgenin içindeki URL, belgenin bulunduğu yere göre relative, göreceli olarak yerleştirilmiş olabilir. Bu durumda bir mutlak adres gerekecektir. İşte <BASE> elemanı bunu gerçekleştirir. Yalnızca <HEAD> elemanının içinde kullanılır. Base adresin belirtilmediği durumlarda, HTML kendi URL adresini, diğer göreceli URL adreslere taban olarak kullanır. Base elemanı, URL adresini belirten tek bir parametreye, HREF, sahiptir. Örnek; <BASE HREF="www.microsoft.com"> Netscape Navigator 2.0, <BASE> elemanına, Targeted Windows terimi ile beraber bir parametre daha ekledi. Netscape'in <BASE> elemanına eklediği <TARGET> parametresi, belge içindeki bütün URL adreslerinin kullanacağı default (Varsayılan) bir adres tanımlar. Kullanım şekli; <BASE TARGET="default_target"> TARGET parametresi yalnız Netscape ile kullanılabilir. <ISINDEX...> Belgenin bir index belgesi olduğunu belirtir. Kullanıcı belgeyi okuma dışında, belge içinde anahtar kelime vererek arama yapar. Belge adının arkasına eklenen bir soru işaretinden sonra, artı "+" işareti ile istenilen kadar anahtar kelime tanımlanarak, belge içinde arama yapılabilir. <ISINDEX> elemanı genelde otomatik olarak Server tarafından yaratılır. Eğer belgeye manuel olarak eklenecek olursa, belgeyi okuyan tarayıcı, server'ın belge içinde bir arama yapabileceğini anlar. <ISINDEX> elemanını kullanabilmek için, server'ın bir "Search Engine" sahip olması gerekir. Netscape <ISINDEX> elemanına, PROMT parametresini ekledi. PROMT parametresi ile verilen metin parçası, kullanıcıya arama yapabileceğini belirtir. Diğer bir Netscape bazlı parametre "ACTION" dır. <ISINDEX> elemanı içinde kullanldığında, input box içine girilen metnin çalıştırılacağı CGI script'ini ya da uygulamayı belirtir. Örnek: <ISINDEX ACTION="websearch"> input box içine girilen metni "websearch" adlı CGI script'ine gönderir. "websearch" adı örnek olarak verilmiştir. Kullanıldığında, ACTION parametresi ile belirtilen script, host makinasında uygun konfigürasyonu yapılmış bir script olmalıdır. ACTION parametresi yalnız Netscape ile kullanlabilir. <LINK ...> <LINK> elemanı kullanıldığı belgenin, diğer nesnelerle olan ilişkilerini belirtir. Bir belge istenen sayıda <LINK> elemanına sahip olabilir.<ANCHOR> elemanı ile aynı parametrelere sahiptir. Genelde sahiplik, ilişkili index ve sözlüklerleri, eski ya da yeni versiyonları tanımlamak için kullanılır. <NEXTID...> Bu eleman, metin düzenleme (text editing) uygulamaları tarafından okunan ve üretilen Unique Identifier (tek tanımlayıcı) olarak kullanılan bir parametredir. "Z123" formunda kullanılan alfa-numerik tek bir parametresi vardır. <NEXTID N=Z127> Bir belge yeniden düzenlenirken, varolan Anchor tanımlayıcıların tekrar kullanlmaması gerekir, bu tanımlamalar diğer belgeleri referans alıyor olabilir. Bazı durumlarda, HTML tarayıcı'lar <NEXTID> elemanını dikkate almayabilirler. <TITLE> ... </TITLE> Her HTML belgesi bir başlığa "<TITLE>" sahip olmalıdır. Belgeye verilecek başlık, genel olarak belgenin konusunu anlatır. Bu başlık, belge görüntülenirken pencere başlığında görülecek ve History komutunda aynı isimle belirtilecektir. <TITLE> elemanı, Header elemanları gibi belgenin içindeki metin gibi işlenmezler. <TITLE> elemanı, <HEAD> elemanı içinde bulunmalı ve Anchor, paragraf formatı, highlight gibi elemanlar içermemelidir. Bir belge içinde yalnız bir başlığa izin verilir. Başlık uzunluğunun limiti yoktur ancak uzun başlıklar bazı uygulamalarda karışıklığa neden olabilir. Bu olasılığı azaltmak için, öneri olarak 64 karakterden az başlıklar kullanılmalıdır. Akılda tutulması gereken bir başka konu kısa başlıklardır. "kullanım" gibi bir başlık anlamsız olacaktır. Bunun yerine "HTML elemanlarının kullanımı" daha açıklayıcı olacaktır. u eleman, <HEAD> elemanının içindeki kullanılması gereken tek elemandır. Diğer açıklanan elemanların kullanılması isteğe bağlıdır. <HEAD> <TITLE> HTML elemanlarının kullanımı </TITLE> </HEAD> ******...> Diğer HTML elemanları tarafından tanımlanmayan, Embedded Belgelerin meta bilgilerini tanımlar. Örneğin, server/client uygulamaları için tanımlama,indeksleme ve kataloglama için özel belgelerin bilgileri. Parametreleri: * HTTP-EQUIV: Elemanı bir HTTP cevap başlığı olarak kullanır. Büyük küçük harf farkı yoktur. Eğer kullanılmazsa NAME parametresindde kullanılan isim geçerlidir. * NAME: Meta bilgisi adı. NAME parametresi yoksa, HTTP-EQUIV parametresinde kullanılan değer kullanlır. * CONTENT: NAME ya da HTTP-EQUIV ile verilen değerlere takılan içeriklerdir. Örnek: Eğer belge şunları içeriyorsa; ****** HTTP-EQUIV="Bitiş tarihi" *********"Salı, 18/06/96 21:30 GMT"> ****** HTTP-EQUIV="Adı" *********"Zafer ACAR"> ****** HTTP-EQUIV="Cevap adresi" *********"acar@sitesanal.com"> HTTP cevabın başlığı; Bitiş tarihi: Salı, 18/06/96 21:30 GMT Adı:Zafer ACAR Cevap adresi: acar@flashdizayn.com şeklinde olacaktır. ******> elemanı, varolan HTML elemanlarının isimleriyle çakışacak şekilde verilmemelidir. Örnek: ****** NAME="Title" *********"HTML Eğitim Sayfası"> Genelde HTTP server tarafından kullanılan isimlerde (server, date, Last-modified gibi) verilmemelidir. ******> elemanı genel olarak Dinamik Belgeler yaratırken kullanılır. <BODY> ... </BODY> HTML belgesinin bu bölümü, kontrol ve formatlama sağlayan bütün HTML elemanlarının yanında, bütün metin ve grafikleri içerir. Formatı: <BODY> Belge burada yer alır. </BODY> Aslında bu eleman belgenin görünüşünde etkili olmaz. Asıl kullanım amacı, belgenin düzeni için gerekli olan standardı sağlamaktır. Arkaplan resimleri ve renkleri verebilmek için ilk kullanan Netscape olmuştur. Şu anda bütün tarayıcı'lar bu elemanı kullanmaktadır. Ancak aşağıdaki parametrelerin bazıları bütün tarayıcı'larda geçerli değildir. HTML 3.0'ın geçmiş versiyonlarında <BODY> elemanına, <BACKGROUND> parametresi eklendi. Amacı; tanımlanan resmin, belgenin arkaplanı olarak kullanılmasını sağlamaktı. Şu anda kullanılan bütün tarayıcı'larda bu arka plan resmi, metin alanının arkasına döşenerek kullanılır. Kullanılış şekli; <BODY BACKGROUND="URL ya da PATH/Dosya_adı.gif"> Metin buraya </BODY> Tanımlanan Dosya_adı.gif resim dosyası, metin ve grafiklerin bulunduğu görünen alanın arkasında görünür. Kullanımı aynı Windows işletim sisteminde kullanılan Wallpaper (Duvarkağıdı)'a benzetilebilir. BGCOLOR parametresi Bu <BODY> parametresi HTML 3.0 içinde desteklenmemesine rağmen Netscape, Internet Explorer, NCSA mosaic ve çoğu tarayıcı'lar tarafından kabul edilmektedir ve şu sıralar HTML 3.0 içine alınmasına çalışılıyor. Bu parametre, başka biryerden, resim yüklemek için zaman kaybetmeden arka plan rengini değiştirmek için kullanılır. Anlaşılır bir formatı vardır: <BODY BGCOLOR="#rrggbb"> Metin buraya </BODY> "#rrggbb" kırmızı-yeşil-mavi tonların karışımından oluşan hexadecimal bir sayıdır. Microsoft Internet Explorer 16 rengi sayılarla değil isimleriyle tanıma özelliğine sahiptir. Daha fazla bilgi için <FONT COLOR> bölümüne bakınız. Netscape ise, 140 rengi isimlerinden tanıyabilir. Akılda tutulmalıdır ki bu 140 renk adı yalnızca Netscape tarafından kullanılabilir, diğer tarayıcı'lar için geçersiz ve anlamsız kalacaktır. Bunun için isim yerine #rrggbb tripletinin kullanılması daha doğru olacaktır. TEXT parametresi Bu parametre, belge içindeki normal metnin rengini kontrol eder. Bu basit olarak, bir Hyperlink'i işaret etmek için renklenmiş metin dışındaki bütün metinler anlamındadır. TEXT'in kullanımı aynı BGCOLOR'da olduğu gibidir. <BODY TEXT="#rrggbb"> Metin buraya </BODY> LINK, VLINK ve ALINK Paramatreleri Hyperlink metininin rengini kontrol eder. VLINK daha önce itlem gören linkler için, ALINK ise aktif durumdaki linkler için kullanılır. Default (Varsayılan) renkler, LINK=Mavi, VLINK=Mor ve ALINK=Kırmızı olarak belirlenmiştir. Kullanım şekli aynı BGCOLOR ve TEXT'de olduğu gibidir. Örnek: <BODY LINK="#rrggbb" VLINK="#rrggbb" ALINK="#rrggbb"> Metin buraya </BODY> Microsoft Internet Explorer 2.0 versiyonundan itibaren, arkaplan resmin, kayma yapmayacak şekilde sabitleyerek, watermark olarak kullanma özelliğini almıştır. Bir sayfaya watermark resmi kazandırmak için <BODY> elemanında, örnekteki gibi BGPROPERTIES=FIXED parametresi kullanlır. Örnek: <BODY BACKGROUND="Dosya_Adı.gif" BGPROPERTIES=FIXED> NOT: BGPROPERTIES=FIXED parametresi yalnız Microsoft Internet Explorer 2.0 ve ileri sürümler için kullanılabilir. LEFTMARGIN Parametresi İnternet Explorer'da kullanılan bu parametre, metnin sol taraftan marjinini ayarlar. Örnek: <BODY LEFTMARGIN="60"> Bu belgeye, sayfanın solundan 60 pıxel marjin verilmittir. </BODY> TOPMARGIN Parametresi Internet Explorer'da kullanılan bu parametre, metnin üst taraftan marjinini ayarlar. Örnek: <BODY TOPMARGIN="60"> Bu belgeye, sayfanın üstünden 60 pıxel marjin verilmittir. </BODY> LEFTMARGIN ve TOPMARGIN parametrelerine "0" değeri verilebilir. Bu durumda, metin en sola ve en yukarıya yaslı olacaktır. RENKLENDİRME İLE İLGİLİ UYARILAR <BODY> elemanının içindeki renk ayarlamaları, bütün döküman için bir seferliğine ayarlanır. Metnin bir bölümü için ayrı, diğer bölümü için ayrı renk verilemez. Background (Arka plan) resimleri, ayrı bir HTTP bağlantısı dolayısıyla ayrı bir yükleme zamanı gerektirir. Bundan dolayı, arka plan resimleri olabildiğince ufak tutulmalıdır. Auto Load Images (Resimleri Otomatik Yükle) seçeneği kapalıysa, arka plan resimleri yüklenmeyecektir. Herhangi bir sebepten dolayı arka plan resmi yüklenmez ve arka plan rengi de belirtilmemiş ise, LINK, VLINK, ALINK parametrelerindeki ayarlar dikkate alınmayacaktır. Bunun altında yatan neden, istenen arka plan resmi yüklü değil ya da o anda yüklenemiyorsa, kullanıcının atadığı metin rekleri default renk olan gri ekran üzerinde, metni okunamaz hale getirebileceğidir. |